Początki tego parku sięgają 1900 r., kiedy Barcelona była nowoczesną i kosmopolityczną metropolią. Inżynier Ildefons Cerdà dogłębnie badał trudności związane z rozwojem nowoczesnego miasta. Barcelona rozrastała się bardzo szybko w drugiej połowie XIX wieku. Jej centralny obszar zaczął przybierać kształt dużego ośrodka mieszczańskiego. Wystawa Światowa z 1888 r. promowała poszukiwania nowego języka artystycznego i miejskiej reprezentacji.
Główną cechą architektoniczną parku jest secesja. Ta forma sztuki rozprzestrzeniła się z Glasgow do Brukseli, a następnie do Barcelony. Przywrócono tam dawne techniki budowlane, takie jak sklepienie katalońskie (lub sklepienie tamburowe), a także stare style rzemiosła, a jednocześnie zwrócono uwagę na ekspresyjny potencjał żelaza.
Przespaceruj się po wyobraźni Gaudiego, przechodząc między mozaikami, sklepionymi kolumnadami i dziwacznymi detalami architektonicznymi w Parku Güell. Spotkasz „El Drac”, zobaczysz Barcelonę z panoramicznego tarasu głównego i spędzisz tyle czasu, ile zechcesz, na zwiedzaniu.
